ಅಸಂಗತ

ಜಗದ ಜಾತ್ರೆಯ ಗದ್ದಲದಿ

ಕಳೆದು ಹೋಗಿಹೆವು

ಅಪರಿಚಿತ ನಗರದ ಅನಾಮಿಕರಂತೆ

ಕಡಲ ಕಿನಾರೆಯಲಿ ಬಿಗಿದು ಕಟ್ಟಲು

ಮರೆತ ಹಗ್ಗವಿಲ್ಲದೇ ನಿಂತ ದೋಣಿಯಂತೆ

ಪರಿಚಿತರೊಂದಿಗೆ ಸಂವಹನಕೆ

ಸರಳ ಪದಗಳು ದೊರೆಯದೆ

ತಬ್ಬಿಬ್ಬಾಗಿ ಗಲಿಬಿಲಿಗೊಂಡು

ನಿಂತ ಕ್ಷಣಗಳಂತೆ

ಹೇಳಲಿನ್ನೇನೂ ಇಲ್ಲದೆ ಖಾಲಿಯಾದಂತೆ

ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಉರಿಬಿಸಿಲ ನೀರವ

ಮೌನದ ಆಕಳಿಕೆಯ ಜೊತೆಗೂಡಿದ

ನಿಟ್ಟುಸಿರ ಬಿಸಿಯಂತೆ

ನುಡಿಗಳೆಲ್ಲವೂ ಮೌನದ ಮುಸುಕು

ಹೊದ್ದು ಅಡಗಿರುವಂತೆ

ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿದ ಮೌನಕೆ

ಉಸಿರ ಬಿಸಿತಾಗಿ ಮಾತಿನ ಹೊಳೆ

ಹರಿದೀತೆಂಬ ನಂಬಿಕೆಯಲೇ

ಸಾಗುವುದು ಬಾಳು ಅದೇ ರಾಗ ತಾಳದಲಿ

ಕೈಗೆಟುಕದ ಚಂದಿರನ ತಬ್ಬುವ ಭ್ರಮೆಯಲಿ

ನುಡಿಯ ಬೇಕೆಂದರೆ ಪದಗಳಿಗೆ

ಅರ್ಥವಿರಬೇಕಲ್ಲ

ಬರಿದೆ ಹೇಳುವುದಾದರೂ ಏನು

ಹೇಳಿದ್ದೇ ಹೇಳುವ ಕಿಸಬಾಯಿದಾಸ

ಎಂಬ ನುಡಿಯ ಪುನರುಕ್ತಿಯಂತೆ

ಏನನ್ನೂ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸದೆಯೂ

ಮೌನದಲಿ ಸ್ಪಂದಿಸುವ ಕೆಲವು

ಸಂವೇದನಾಶೀಲರು ಇರುವರು

ಇನ್ನು ಹಲವರು ಇದ್ದೂ ಇರದಂತವರು

ಅಸಂಗತ ಪದಗಳಂತೆ

ಶಾಂತಲಾ ರಾಜಗೋಪಾಲ್